شاری آواکادو سوی‌بین®

عصاره آواکادو-سوی‌بین حاوی فیتوسترول‌ها، بتاسیتوسترول، کمپسترول، استیگمااسترول، ویتامین‌های محلول در چربی و نیز  تری‌ترپنوئیدها می‌باشد که برای بازسازی مفصل، رفع درد و التهاب مفاصل، افزایش قابلیت تحرک بیماران و نیز جلوگیری از تخریب غضروف‌ها و درمان آرتروز تجویز می‌گردد. این ماده دارای خواص درمانی طولانی مدت بوده و اثرات محافظتی آن حتی تا 8 ماه پس از قطع دارو روی بافت مفصلی نیز مشاهده شده است.

این عصاره دارای اثرات مثبتی روی مفاصل بوده و دارای خاصیت ضدکاتابولیکی، ضدالتهابی و نیز اثرات آنابولیکی و محافظت کنندگی کندروئیتین‌ها است که موجب کاهش درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت شده و به نظر می‌رسد که استرول موجود در آن، مسئول بیشتر فعالیت‌های بیولوژیک این عصاره در کندروسیت‌ها می‌باشد. مطالعات نشان داده‌اند که دریافت سه ماه از این ترکیب به طور قابل‌توجهی، دریافت داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و نیز میزان درد را کاهش می‌دهد. همچنین، کاهش خفیف از دست‌دهی پروتئوگلیکان غضروف توسط آن نشان‌دهنده این است که این عصاره دارای اثر خفیفی روی تجزیه مفاصل می‌باشد. درمان با این عصاره در مبتلایان به استئوآرتریت زانو نیز نشان داد که می‌تواند موجب کاهش درد و کرختی بعد از 2 ماه مصرف گردد.

مکانیسم ملکولی این اثرات مفید، مهار فاکتور هسته‌ای NF_kB است که با فعال شدن، از سیتوپلاسم به هسته انتقال یافته و بیان ژن‌های التهابی نظیر آنزیم‌هایی که ماتریکس غضروف را تجزیه می‌کنند و نیز سیتوکین‌های التهابی را تحریک می‌نماید. بنابراین، عصاره آواکادو-سویبین می‌تواند با مهار تولید سیتوکین‌های التهابی نظیر اینترلوکین1، 6، 8، TNFα و نیز پروستاگلاندین E2 از بواسطه تنظیم NF_kB، سنتز کلاژن و اگریکان را تحریک نموده و سبب بازسازی مجدد ساختار غضروف‌های آسیب دیده، مهار شکسته شدن غضروف و بهبود ترمیم غضروف گردد. در واقع، این عصاره می‌تواند اثرات تحلیل‌برنده اینترلوکین 1 را روی متابولیسم کندروسیت‌ها مهار کند. در برخی مطالعات نیز نشان داده شده است که دارای اثر تنظیم‌کنندگی ساختار لگن در بیماران مبتلا به استئوآرتریت است.

علاوه‌براین، برخی از اثرات این عصاره ممکن است با افزایش تولید فاکتور رشد ترنسفورمینگ بتا 1و2 در کندروسیت‌ها مرتبط بوده و همچنین می‌تواند فعالیت کلاژناز MMP2 و Stromelysin1 ( دو ماده موثر در تجزیه کلاژن و شکسته شدن ماتریکس خارج سلولی) را در کندروسیت‌ها مهار ‌نماید.